ازدواج در اسلام 2

بسم الله الرحمن الرحیم

 

سالروز پیروزی انقلاب اسلامی مبارک باد 

 

نگاه چگونه باشد ؟

 

هرکس اعم از مرد و زن آرزوهایی در قلب خود دارد و به تناسب آرزوها – چه آرزوی ممکن و چه غیر ممکن – حب و بغض او نقش می بندد . انسان به چیزهایی علاقه مند است و از چیزهایی بدش می آید . آری انسان از هنگام طفولیت برای رسیدن به آرزوها گام بر می دارد .

اما آرزوهای دوران طفولیت با دوران نوجوانی و کهن سالی فرق می کنند .

او از اول به بعضی چیزها دل می بست و به دنبال آن تا آخر عمر اگر بدان دسترسی  پیدا نمی کرد می بود .

همه می دانند دریافت معلومات همانطور که از طریق گوش و لمس صورت می گیرد بیشتر از راه نگاه ، تحقق پیدا می کند .

انسان نیز همانند خالقش دوستدار زیبای است – ان الله جمیل و یحب الجمال – او از همان دوران کودکی بیشتر با بعضی از بچه هایی که زیباتر بودند روابط دوستانه بر قرار می نمود اگرچه بعدها ممکن بود به خاطر رفتارهای او از عقیده اش بر می گشت .

حال این سئوال مطرح می شود که ما از زندگی مشترک چه می خواهیم؟

جواب این است که زندگی تنها خوردن و خوابیدن نیست . زندگی اگر بخواهد زندگی باشد باید توام با عشق و علاقه باشد . همانطور که پیش از این بحث شد انسان در قلب و ذهنش از محبت به چیزی لذت می برد و دوست دارد آن چیز خواستنی را به دست آورده و اگر در دست داشته می خواهد همیشه با او باشد .

او در مورد زندگی مشترک نیز از علاقه های خود در طول عمر تا این لحظه استفاده می کند و مطابق علاقه مندی اش از همسر آینده اش تصویر می کشد و می خواهد همسر آینده اش چنین و چنان باشد – البته ابعاد دیگر را نیز در نظر می گیرد .

جوان که به خواستگاری رفته یا دختر خانمی که برایش خواستگار آمده در این مجلسی که بزرگان خانواده ، مهیا دیده اند تا برای زندگی مشترک تصمیم بگیرد باید ازخواسته های قلبی بهره مند شده و در این دیدار ببیند تا چه میزان به علایق قلبی نایل می شود .

باید ببیند آیا این شخص می تواند علاقه ی او را تامین کند یا نه ؟

آیا این جوان – دختر و پسر – در حدی است که او را دیگر از جستجو برای رسیدن به زن یا شوهر مورد علاقه اش باز دارد ؟

ما اگر مردهای چشم چرانی در جامعه می بینیم ریشه از شکست در خواسته های قلبی اش می گیرد و اگر زنهای بلهوس و خودنمایی وجود دارند بیشتر به خاطر ناکامی در ازدواج نشات می گیرد .

پس بهترین راه برای پیشگیری از این چاله های خطرناک هنگام دیدار دو جوان – دختر و پسر – در این مجلس می باشد .

به نظر ما جوان " دخترو پسر باید در اینجا ، خجالت کشیدن را کنار بگذارد  که خوب به همسر آینده نگاه کند آنهم نگاه مشتریانه یعنی همانطور که انسان در خرید کالا نهایت دقت را می نماید که مبادا عیب و نقصی داشته باشد .

در اینجا که مسأله ی زندگی مطرح است است باید بسیار دقت کند و به همسر آینده خوب نگاه کند :

باید ببیند از قد و قواره ی او خوشش می آید یا نه ؟

چهره ی همسر آینده اش را دوست می دارد یا نه ؟

باید ببیند آیا تن صدا و نحوه ی حرف زدن او را دوست می دارد یا نه ؟

و در همسر آینده اش تامل کند و اگر تا هشتاد درصد مطابق خواسته اش بود و و تحقیقات نیز مثبت بود " آری " را بگوید و اگرنه ، زندگی او با مشکل روبرو خواهد شد .

اینجا جای دلسوزی نیست اینجا جای فکر کردن است . لازم نیست شما دلسوزی کرده و با خود بگویید : " اگر من این شخص را بعنوان همسر آینده انتخاب نکنم شاید او بی شوهر بماند . یا به او کسی زن ندهد " چرا که زندگی نباید با احساسات گره بخورد . زندگی باید با تعقل و معاشقه صورت بگیرد . چه بسا ، با یک تصمیم عجولانه ، عمری دلخوری را به جان خریداری کنیم .

حال که ما زندگی می خواهیم ، نه اسارت باید خود را از اول دست بسته تحویل سرنوشت ندهیم.

این فکر که ما بگوییم : " در پیشانی ما هرچه نوشته باشند همان می شود . " کاملاً غلط است چرا که اگر چنین بود دیگر خداوند عقل را نمی آفرید .

عقل برای انتخاب است . انتخاب راه ، انتخاب زندگی با اسارت ، انتخاب این یا آن .

بله بعد از اینکه فکر کرده ، جوانب را به طور کامل در نظر گرفته و سرانجام تصمیم گرفتیم ، سرنوشت نقش خود را ایفا خواهد کرد . و این سرنوشت به خاطر انتخاب صحیح ، سرنوشت خوبی خواهد بود .